ADALETLE AŞK ARASINDA CENK

Adalet lükstür. Öyle her mekana oturmaz. Herkesle yüz göz olmak da istemez. Özü başka, sözü başka, icraatı bambaşkadır.

Adalet her kapıyı çalmaz. Önce para sahiplerine uğrar çünkü adaletin karnı açtır, doymak ister. Sözünü esirgemezdir, adalet diye diye adını göklere çıkarır taki halk artık adalete ulaşamaz olur.

Adalet ağırdır. İşi yavaştan halletmeye çalışır. O kadar yavaştan alır ki artık adalet aranılmaz olur ve dünya meşgalesinden adalet unutulur. Bizim milletin huyudur "Adalet verilmese de başımızdan devlet eksik olmasın " der.

Kimden geldiği önemlidir. Nerden geldiği çok daha önemlidir. Bir yabancıdan gelse bit yiniği aranır. Ne söylediğine bakılmaz olur.

Adaletsizlikle karşılanılırsa ve adalet verilmezse iş öte tarafa bırakılır. Artık bu dünya için adalet mühim değildir ve bir sonraki günün sabahı düşünülür. Ay sonu kira, faturalar, taksitler düşünülür, bir de öte dünyada alacağı adalet. O zaman geldiğinde onlara şunu demek gerekmez mi:
Daha vakit var!
Bu dünyada alabileceğiniz adaleti öte dünyaya bırakmayın!
Bu dünyada almadığınız, istemediğiniz her adalet ,adaletsizliğin yüzsüzlüğüne vesile oluyor!
Bir isyan ahlakı yoktur adaletsizliğin. Susturmayı yeğler, siz susarsanız her gece susuz uyuyanların sayısı artar! (Dünyada bir buçuk milyar insan [ rakamla 1.500.000.000 ] sağlıklı içme suyundan mahrum.)
Adalet aşktan da mühimdir.